جمعه ۱۱ مهر ۱۳۹۹ - ۲۳:۰۶

حسین انتظامی:

صحبت‌ها درباره رفتن من از سازمان سینمایی درست است!

حسین انتظامی در مراسم تجلیل از افتخارآفرینان سینمای ایران در عرصه بین‌الملل

سینماپرس: انتظامی در خوصوص خداحافظی از سازمان سینمایی و حضور به عنوان رایزن فرهنگی در کشوری اروپایی توضیحاتی ارائه داد.

به گزارش سینماپرس، حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی با اشاره به شایعاتی که درباره خداحافظی انتظامی از سازمان و حضور او به عنوان رایزن فرهنگی در کشوری اروپایی مطرح می‌شود آغاز شد که انتظامی در پاسخ به این موضوع گفت: اصل صحبت‌ها درباره رفتن من از سازمان درست است، اما زمان آن به این زودی‌ها نیست.

او در مورد زمان احتمالی ترک سازمان گفت: احتمالا اتفاق در سال آینده صورت می‌گیرد.

انتظامی همچنین در پاسخ به اینکه راهی کدام کشور خواهد بود، گفت: البته این موضوع هنوز قطعی نیست صحبت‌ها بر این است که رایزن فرهنگی ایران در وین (اتریش) شوم.

رئیس سازمان سینمایی تاکید کرد با خروج دیرتر او از سازمان، احتمالا فرصتی برای خالی بودن سمت ریاست سازمان در جریان تغییر دولت‌ها نخواهد بود. او همچنین در پاسخ به سوال مجری برنامه نقد سینما مبنی بر اینکه این عزم رفتن یعنی به آنچه می‌خواسته در سازمان سینمایی نائل شده است، چنین پاسخ داد: دستگاه‌ها به شکل سیستمی کار می‌کنند و فقط متاثر از حضور یک فرد نیستند و نهایتا آن فرد می‌توانند هماهنگی‌های بهتری انجام دهد. سیاست‌های کلان سازمان سینمایی هم تابع سیاست‌های کلان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و همه تلاش ما در سازمان و سایر معاونت‌های تخصصی وزارتخانه این است که آن سیاست‌ها را دنبال کنیم.

انتظامی در پاسخ به سوالی درباره اینکه عزم رفتن موجب نمی‌شود تا انگیزه او و گروه همراه کمتر شود؟، بیان کرد: کسانیکه با روحیه من آشنایی دارند می‌دانند من تا آخرین روزی که مسئولیت دارم تلاش می‌کنم با نشاط کار کنم. درحال حاضر هم برنامه‌هایی داریم که به کمک همکاران انجام می‌دهیم، مخصوصا جشنواره فیلم فجر که در پیش است و همچنین سایر موارد را با جدیت دنبال می‌کنیم ضمن اینکه در ابتدا هم گفتم هنوز رفتن من نهایی نشده است.

پیگیری سیاست شفافیت در سازمان سینمایی

انتظامی در پاسخ به سوالی درباره شفافیت درسازمان سینمایی و الزام زیرمجموعه‌های سازمان به امر شفافیت این پرسش را مطرح کرد که آیا فضای تصمیم گیری برگزاری جشنواره فیلم فجر به شفافیتی که مدنظر است نزدیک شده، پاسخ داد: بیماری کرونا برای برگزاری جشنواره‌ها شرایط جدیدی به وجود آورده است؛ این شرایط جدید در تولید و تصمیم گیری و اجرا هم حاکم است. در مواجهه با این وضع یک راه این است که کاملا منفعل بنشینیم، اما وظیفه دیگر چه در زمینه تولید و چه عرصه مدیریت فرهنگی این است که برای زیست کرونایی طراحی‌های لازم را انجام دهیم. ما پنج جشنواره داریم، اولین آن جشنواره جهانی فیلم فجر بود که ابتدا به دلیل مشخص نبودن شرایط اعلام شد با تاخیر برگزار می‌شود، اما زمانیکه شرایط سخت‌تر شد اعلام کردیم در سال آینده برگزار خواهد شد. جشنواره بعدی مان جشنواره کودک و نوجوانان اصفهان است که اواخر مهرماه برگزار می‌شود، بعدی جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران است و پس از آن جشنواره مستند سینما حقیقت و آخری هم جشنواره فیلم فجر که ابعاد و اهمیت آن بیشتر است.

او ادامه داد: در جلساتی که با پنج دبیر جشنواره‌ها داشتیم همیشه حرفمان این بوده که با همفکری و مشورت جویی از نظرات فعالان و اهالی صنوف، طراحی متناسب با شرایط امروز و اقتضاعات سینما داشته باشیم. یک جشنواره شامل چند بخش است که در ابتدای آن رقابت قرار می‌گیرد و اصل و پایه آن است، در مرحله بعد نمایش قرار دارد که شوری ایجاد می‌کند و برخی جشنواره‌ها بخش بازار و آموزش نیز دارند. توجه و صحبتمان این بود که در شرایط فعلی سناریوهای مختلف داشته باشیم؛ یعنی ترکیبی از جشنواره مجازی و حضوری و تا جایی که امکان دارد در بخش مجازی حضورمان بیشتر باشد.

رئیس سازمان سینمایی گفت: البته در بخش نمایش و مخصوصا در جنبه فیلم‌های تجاری به دلیل احتمال سرقت نمی‌توانیم به نمایش آنلاین اتکای زیادی کنیم و راه حل فنی مبنایی نیز تا به امروز در دنیا برای این مشکل پیدا نشده است. اولین جشنواره پیش رو جشنواره فیلم کودک و نوجوانان اصفهان است در این شرایط درحال اجرا است قطعا بازخوردهایی که از این جشنواره می‌گیریم برای سایر جشنواره‌ها نیز موثر خواهد بود.

رئیس سازمان سینمایی درباره اینکه آیا سناریوهای طراحی شده تا زمان برگزاری جشنواره فیلم فجر کفایت خواهد کرد یا خیر، گفت: فکر می‌کنم چنین باشد. البته هرچه زمان جلوتر می‌رود شرایط برای ما روشن‌تر می‌شود یعنی الان نمی‌توانیم بگوییم در بهمن ماه شرایط کرونایی به چه شکل است؛ بنابراین باید ترکیب اقتضایی داشته باشیم تا طراحی‌های بخش‌های مختلف را روی آن‌ها سوار کنیم.

یکپارچگی تهیه کنندگان

او گفت:بحث با صحبت درباره تهیه کنندگان سینما و اختیاراتی که به آنان تعلق گرفته ادامه یافت.

انتظامی درباره اختیاراتی که به تهیه کنندگان داده شده است، گفت: تشتت موجود بین تهیه کنندگان یکی از آسیب‌های جدی سینما بود به دلیل اینکه تهیه کننده در موقعیتی قرار دارد که کل پروژه به او مرتبط است و همیشه گفته می‌شد که اگر تهیه کنندگان یکپارچه شوند شرایط بهتری برای سینما رخ می‌دهد. خوشبختانه با توجه خودشان و همفکری‌هایی که سازمان سینمایی با آن‌ها داشت این اتفاق افتاد که امیدواریم با جدیت دنبال شود.

او گفت: ما به عزیزانمان قول داده بودیم که اگر یکپارچه شوند زمینه تفیض اختیار و واگذاری بعضی از امور به اتحادیه تهیه کنندگان وجود دارد که اجرای این قول شروع شده است.

رئیس سازمان سینمایی در مورد موارد واگذار شده گفت: از جمله اینکه تایید متقاضیان تهیه کنندگی جدید سینما به عهده آن‌ها گذاشته شده است. آن‌ها در شورای پروانه ساخت یک نماینده دارند و امروز اتحادیه می‌تواند آن نماینده را معرفی کند. من پیشنهاد دادم در اولین تغییراتی که در شورای پروانه نمایش داریم تلاش کنیم اولین جایگزین مان از نماینده اتحادیه تهیه کنندگان باشد.

شورای پروانه ساخت و نمایش

انتظامی درباره پاسخ به این سئوال که نظر شخصی او درباره وجود شورای پروانه ساخت و نمایش چیست، گفت: من برخواسته از مطبوعات هستم. مطبوعات در بین محصولات فرهنگی کشور به جهت اتکا به قانون صریحی که دارد نوع نظارتش پسینی است. تجربیاتی که ما داریم و اقتضاعات امروز این است که هرچقدر بر جنبه‌های پسینی و کنترل‌های درونی اتکا کنیم، توفیقمان بیشتر است. یعنی بعضی شیوه‌های ما شاید در یک زمان جواب می‌داد، اما امروز ممکن است جواب ندهد؛ بنابراین ما هرچقدر به شیوه‌های پسینی اتکا کنیم بهتر است. تجربه من هم این امر را تایید می‌کند و بسیاری از مدیران فرهنگی چنین دیدگاهی دارند.

در ادامه امیر مافی کارشناس سینما با تاکید بر اینکه هر آزادی و اختیاری مسئولیت و پاسخ گویی می‌آورد یادآور شد که اگر پروانه ساخت را حذف کنیم و تهیه کنندگان بنا به تشخیص فیلمنامه‌ای را انتخاب و آنرا بسازند آیا تهیه کنندگان و جامعه هنری توان و بضاعت لازم برای مدیریت را دارا هستند یا دچار خودسانسوری می‌شوند؟

انتظامی به این پرسش چنین پاسخ داد: زمانیکه یک مدیر یا فعال فرهنگی خودش یک نظر دارد می‌تواند از جنبه نظری درباره آن صحبت کند، اما وقتی در جایگاه مدیریت قرار می‌گیرد حق ندارد بگوید که، چون من اینگونه فکر می‌کنم شورای پروانه ساخت را تعطیل کنیم، به دلیل اینکه موظف است تا مقررات را اجرا کند. برخی آقایان می‌گفتند من این نظر را نمی‌پسندم، چون به ضرر مردم است پس اجرا نمی‌کنم، این امر آغاز یک دیکتاتوری است.

او ادامه داد: باید کاملا در چارچوب قوانین کار کنیم، خودمان را ملزم به اجرای آن‌ها بدانیم، با جدیت اجرا کنیم و اگر خیلی هنرمند هستیم زمینه تغییر قانون را فراهم کنیم، یعنی مقدمات لازم را فراهم کنیم مذاکرات لازم را انجام دهیم و خواسته مان را تبدیل به یک قانون جدید کنیم. به عنوان مدیر اجرایی حق ندارم بگویم شورای پروانه ساخت تعطیل شود.

انتظامی در پاسخ به اینکه آیا عزم آن را دارد در ماه‌های باقیمانده برای تعطیلی شورای پروانه ساخت اقدامات قانونی را انجام دهد، گفت: این امر به زودی محقق نمی‌شود، زیرا مسیر طولانی تقنینی دارد. البته من خوشبین هستم که بلوغ و پختگی در بین تهیه کنندگان در سینما و در میان ناشران در کتاب بوجود بیاد، اما از چند سال پیش که بحث نظارت کتاب بر عهده خود ناشران مطرح شد برخی از آن‌ها اعلام کردند آمادگی ندارند و خود وزارت ارشاد اینکار را انجام دهد.

امیرمافی صحبت را چنین ادامه داد که آیا این نگاه حاصل آن نیست که سالیان طولانی مسئولیت از بخش خصوصی گرفته شده و مدام متوجه نهاد دولتی شده است و انتظامی پاسخ داد: بخشی از موضوع همین است که باعث شده آن‌ها روی بخش مسئولیت شناسی که یک مهارت است کار نکنند. البته بخشی هم به این موضوع برمی شود که چارچوب‌ها را خیلی روشن نمی‌گوییم. خواهشی که از همکاران در مدتی که در سازمان سینمایی بودم و قبل‌تر که در بخش‌های دیگر وزارتخانه بودم این بود که چارچوب‌های خود را شفاف اعلام کنیم، زیرا یکی از وجوه شفافیت، پیش بینی پذیری است. یعنی فرد قبل از مراجعه به دستگاه با توجه به چارچوب ها، مقررات، ضوابط، دستورالعمل‌هایی که آن دستگاه رسما منتشر کرده خودش را ارزیابی کند و بداند که اگر این محصول فرهنگی را تحویل می‌دهد، پاسخ آن‌ها چیست. یعنی بتواند با احتمال ۹۰ درصد به درستی پیش بینی کند که این امر از تبعیض و خیلی مواردی که جز آسیب‌های کار فرهنگی است، جلوگیری می‌کند.

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.