چهارشنبه ۲۱ آذر ۱۳۹۷ - ۱۰:۳۱

سینمای مستند؛ معضلات و مشکلات/۴

جعفریان: تولید مستند در حوزه مقاومت و استراتژیک تا مدینه فاضله فاصله بسیاری دارد/ با دغدغه شخصی کار می‌کنیم و حمایتی نمی‌شویم

محمدحسین جعفریان

سینماپرس: محمدحسین جعفریان مستندساز و روزنامه نگار همزمان با برگزاری جشنواره سینماحقیقت با انتقاد از وضعیت فعلی سینمای مستند گفت: تولید آثار مستند در حوزه جنگ، مقاومت و مسائل استراتژیک تا مدینه فاضله فاصله بسیاری دارد و هرچند که از نظر کیفی و کمی تولید این آثار نسبت به دهه های گذشته کمی بیشتر شده اما هنوز به نقطه ای که شایسته است نرسیده و این اتفاق ناشی از کم کاری مسئولان این حوزه است.

کارگردان مستند «بوی جوی مولیان» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: من مجروح یکی از همین مستندهای جنگی هستم؛ ما در روزگاری تنها با بودجه ۵۰ هزار تومان که آن هم آقای برجی از جهاد سازندگی قرض گرفته بود به صورت قاچاقی می خواستیم از یکی از مرزهای افغانستان رد شویم و درباره رزمندگانی که مشغول جنگ بودند مستند بسازیم که در شمال شرق افغانستان بنده مجروح شده و یک پایم را از دست دادم.

وی ادامه داد: منظور من از بیان این خاطره این بود که مستندسازان بحران از ابتدا هم هیچ حمایتی نمی شدند؛ ما نه هیچ حمایت مادی می شدیم و نه هیچ حمایت معنوی! امروز هم همچنان مستندسازان بحران وضعیت شان سخت است و ترجیح می دهند مستندهای بی خطر و کم درد سر بسازند چرا که از آن ها هیچ حمایت ویژه ای صورت نمی گیرد و این امر در حالی است که این گونه مستند بسیار مهم و ارزشمند است و مسئولان باید به صورت همه جانبه از آن حمایت داشته باشند و تمام تلاش خود را به کار ببرند تا آثار قابل قبولی در این حوزه تولید شود.

جعفریان خاطرنشان کرد: متأسفانه وضعیت ما به گونه ای است که حتی شرکت های بیمه ما را برای سفرمان بیمه نمی کنند؛ کسانی که به افغانستان و سوریه و... می روند هیچ سرنوشت شان معلوم نیست. بنده خودم به عنوان یک مجروح در خیلی از حوزه ها نمی دانم با چه کسی طرف هستم! این حوزه مستندسازی سخت ترین حوزه است و کسانی که در آن کار می کنند جان و مال و زندگی و سلامتی شان را پای آن می گذارند و روا نیست که اینطور با بی مهری مواجه شوند.

کارگردان مستند «لعل بدخشان» تأکید کرد: ما با دغدغه شخصی مان کار می کنیم و هیچ حمایتی نمی شویم! این نیروی عشق و علاقه است که ما را به این سمت و سو می کشاند ما به جای سلاح دوربین های مان را روی دوش مان می گذاریم و روانه میدان های نبرد می شویم و کمترین چیزی که از مسئولان می خواهیم این است که از ما و از مستندهای بحران حمایت ویژه و کافی داشته باشند.

اخبار مرتبط

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.