به گزارش سینماپرس، ژانر فیلم‌های کودک و نوجوان از جمله گونه‌های سینمایی است که در تمام کشورهای جهان از اهمیت بالایی برخوردار است، کشورهایی که با ایده، هدفمند و توجه بسیار برای کودکان و نوجوانان خود فیلم می‌سازند و در این مسیر همه جوانب را در نظر می‌گیرند. کودکان و نوجوانانی که در آینده به جوانان آن کشورها تبدیل می‌شوند، جوانانی که تمام امید یک دولت و ملت برای اعتلا بخشی کشورشان هستند. بی‌شک می‌توان گفت که یکی از بزرگترین پیشگامان عرصه فیلم‌های کودک و نوجوان و به خصوص انیمیشن‌های سینمایی «هالیوود» است. هالیوودی که امروز تمام تلاش خود را به کار گرفته است تا بهترین آثار خود را در عرصه کودک و نوجوان تولید کند و در این راستا نیز انیمیشن‌های جذابی را تولید کرده است. انیمیشن‌هایی که در عین جذابیت و کیفیت، اهداف غول‌های فیلمسازی دنیا را دنبال می‌کنند. اهدافی که بعضاً ضد اسلامی هستند و گاهی هم ترویج همجنس گرایی را در لایه دوم خود دنبال می‌کنند.

کشور ایران نیز چندین سال است که به صورت جدیدی ساخت انیمیشن‌های جذاب برای کودکان و نوجوانان را آغاز کرده و در این مسیر نیز توانسته‌ است اتفاقات خوبی را رقم بزند. انیمیشن‌هایی که گاهاً مرزهای جغرافیایی را کنار زدند و توانسته‌اند مخاطبان جهانی پیدا کنند. در این مسیر می‌توان به انیمیشن‌هایی مانند «شاهزاده رم»، ‌«فهرست مقدس» و «فیلشاه» اشاره کرد. انیمیشن‌هایی که توانستند علاوه بر افتخارات بین المللی بسیار، در اکران بین المللی نیز موفق واقع شوند و از بازار جهانی نیز سهم خواهی کنند. اما متأسفانه ساخت آثار انیمیشن در سینمای ایران به حالتی سینوسی تبدیل شده است، یعنی یک ماه یک انیمیشن جذاب برای کودکان و نوجوانان ایران وجود دارند و به یکباره چندین ماه هیچ فیلم و انیمیشی برای کودکان و نوجوانان وجود ندارد، انگار که کودکان و نوجوانان به یکباره تمام می‌شوند و دیگر نیازی به یک اثر مناسب سن خود ندارند.

سالهاست که مدیران مختلف سینمایی، پس از روی کار آمدن، شعار می‌دهند که باید سینمای کودک چنین و چنان شود؛ اما این شعارها و وعده‌ها هیچ وقت جامه عمل نمی‌پوشند، چرا که از همان اول هم برنامه‌ای برای انجام آن وعده‌ها و شعارها وجود نداشته است. مدت‌هاست که دیگر برنامه متقنی در عرصه فیلم‌های کودک و نوجوان وجود ندارد؛ حتی شاید بتوان گفت که هیچ برنام متقنی در سینمای ایران وجود ندارد و این عدم وجود برنامه‌ای جامع و هدفمند، فیلمسازان را هم سردرگم کرده است.

چند وقتی است که این نابسامانی در عرصه سینمای ایران به وجود آمده و در حال حاضر با مدیریت غلط مدیران سینمایی کشور این رشته تبدیل به کلافی سردرگم شده است. شوربختانه تنها کاری که در طی سالهای اخیر مدیران مختلف سینمایی کشور برای سینمای ایران به ارمغان آورده‌اند سیاست‌زدگی سینما بوده است، سیاست‌زدگی که باعث شده است تا برخی از فیلمسازان رسالت اصلی خود را گم کنند و به جای ساخت فیلم‌های جذاب برای مخاطبان و تماشاگران سینمای ایران، ‌ به فکر این بیفتند که با فیلم‌هایشان بیانیه‌های سیاسی صادر کنند.  

همین امر باعث شده است که بسیاری از مخاطبان سینمای ایران، به جای مراجعه به سینما، ‌ در خانه خود بنشینند و فیلم خارجی دانلود کنند و از تماشای فیلم‌های جذاب خارجی لذت ببرند. مخاطبانی که شاید اگر با اشتباهات مدیران سینمایی ایران، از سینما فراری نمی‌شدند، امروز سینمای ایران یکی از سودآورترین صنایع کشور بود.

در پایان باید گفت که اگر سینمای ایران به همین صورت، بی‌برنامه و غیر هدفمند جلو برود، ‌ زمان زیادی به طول نمی‌انجامد که همین مخاطبان اندک سینمای ایران هم از سینما فراری می‌شوند و به این صورت سینمای ایران به صورت کامل ورشکسته می‌شود.

*تسنیم