وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: اتفاقی که در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر شاهد آن بودیم به این صورت بود که مسئولان جشنواره در ابتدا از فیلمسازان خوش فکر، خلاق و جوان برای حضور در این رویداد استقبال کردند تا دست آخر آن ها را نابود کنند. معتقدم شاید اگر «انزوا» را به جشنواره ارسال نمی کردم اتفاق های بسیار بهتری برای این فیلم رخ می داد.

عباس میرزایی ادامه داد: جالب آن است که فیلم من تا ۷ روز ابتدایی جشنواره در صدر آرای مردمی قرار داشت اما به ناگهان یک شب خوابیدیم و صبح که که بلند شدیم شاهد آن بودیم که فیلم مان دیگر در جدول آرای مردمی نیست! هیأت داوران برای آنکه بخواهد اعتراضات احتمالی ما را بخواباند بازیگر نقش مکمل فیلم را جزو کاندیداها اعلام کرد و این در صورتی بود که در سینماهای مردمی مخاطبان عام از فیلم بسیار راضی بودند و کلیت فضا، داستان و محتوای فیلم را پسندیده بودند و به شدت آن را تشویق می کردند.

این فیلمساز جوان سپس با بیان اینکه معتقدم اگر ما بخواهیم در آینده کاری مان بر مبنای جشنواره فیلم فجر پیش برویم با آسیب های جدی همراه خواهیم شد اظهار داشت: متأسفانه علیرغم تمامی شعارها و وعده های مدیران سینمایی، در سینمای ایران هیچ کس دنبال حرف ها تازه، روایت ها نو و جدید و خلاقیت نیست و همه در پی آن هستند تا از کهنه کلیشه های نخ نما شده حمایت و دفاع کنند.

وی خاطرنشان کرد: سیستم سینمای ایران ترسو و محافظه کار است؛ مدیران سینمایی کشور تنها در پی آن هستند تا سینمای موسوم به «فرهادی» را بسط و گسترش دهند و به همین علت از قالب و فرم های فیلمسازان جوان حمایت نمی کنند و با ناداوری ها و حرکات عجیب خود درصدد آن هستند که آن ها را از سینما و ادامه کار در فیلمسازی دلسرد و مأیوس نمایند.

این سینماگر تأکید کرد: در سینمای ایران وضعیت به این گونه است که فیلمسازان جوان یا باید در جوانی پیر باشند و یا محکوم به نابودی و نادیده گرفته شدن هستند؛ مسئولان سینمایی از اعتماد جوان ها سوء استفاده می کنند تا برداشت های آماری خود را داشته باشند و در نهایت بعد از اینکه کارشان به سرانجام رسید با موج فیلمسازان جوان با نهایت بی رحمی مبارزه کرده و آن ها را به کناری می زنند. البته باید تأکید کنم که هیأت انتخاب جشنواره با جسارت و شجاعت هرچه تمام تر از نگاه های نو و خلاق استقبال کردند اما هیأت داوران در مقابل فیلمسازان جوان سنگر گرفتند و به آن ها تاختند.

عباس میرزایی سپس با اشاره به اظهار حجت الله ایوبی و داوران سازمان سینمایی به کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی گفت: امیدوارم کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی عملکردی نمایشی در این راستا نداشته باشد و به طور جدی با مسئولان سینمایی و داوران برخورد کرده و حق پایمال شده سینماگران جوان را بازپس بگیرد.

وی افزود: من تمامی تلاش خود را به عنوان یک فیلمساز به کار بردم تا در فیلمم فضای سالمی را ایجاد کنم که نه در آن از شراب خواری خبری باشد و نه سیگار کشیدن!؛ من در پی آن بودم که مخاطب را به معنای واقعی کلمه وارد یک داستان کنم و به او سینما را نشان دهم و خوشحالم که مخاطبان عاقل و فهیم سینما به خوبی آنچه من در ذهن داشتم را پذیرفتند و با استقبال خود از «انزوا» به من نشان دادند که به هدفم رسیده ام.

عباس میرزایی در ادامه گفت: در سینمای ایران هیچ چیز به درستی سر جای خود نیست و خانه از پای بست ویران است؛ اما من همچنان در این سینما فیلم می سازم و کار می کنم و معتقدم که سینما از آن ما است.

این فیلمساز در پاسخ به این سوأل که آیا با توجه به بازخوردهای مردمی تغییری برای اکران عمومی «انزوا» حاصل می شود یا خیر اظهار داشت: «انزوا» به همان گونه که در جشنواره فیلم فجر نمایش داده شد در اکران عمومی هم روی پرده می رود و من هیچ تغییری در فیلمم ایجاد نخواهم کرد. امیدوارم هرچه زودتر حداقل شرایط یک اکران عادلانه برای این فیلم فراهم شود و ما تا قبل از تابستان بتوانیم شاهد اکران این فیلم باشیم.