چهارشنبه ۶ مرداد ۱۳۹۵ - ۲۳:۲۳

در واکنش به گزارش یک رسانه

لطفاً شما دوستدار اسلام و انقلاب نباش!

روزنامه يالثارات

سینماپرس: "از این دو گروه خسارت بارتر جریانهایی هستند که پیشینه ارزشی یا نام و نشان یک رسانه را برای انگ زدن به مجموعه‌های مومن و متعهد چماق می‌کنند یا جریانی دیگر که به خاطر همین سبقه ارزشی دست به توجیه فحاشی می‌زنند.‌"

به گزارش سینماپرس، محمدرضا عبداللهی فعال سیاسی و فرهنگی طی یادداشتی در تسنیم در به انتقاد شدید از "اقدام یکی از هفته‌نامه‌ها در اهانت به جمعی از هنرمندان با استفاده از الفاظ عجیب و غریب" پرداخته است. متن یادداشت وی به شرح ذیل است:

فعالان رسانه ای، هنرمندان و سینماگران از یک اتفاق بد در خلال این سالها ناراحتند. «دوقطبی» ای که نابجا و ناصحیح در فرهنگ به وجود آمده است. یکی از آسیبهای جدی این دوقطبی این است که با یک ملیت و یک تعصب به این آب و خاک و ارزشهای والایی که همیشه از آن حرف می زنیم، بخش عظیمی ازهنرمندان نتوانسته اند در حمایت از منافع ملی به توافق برسند. خیلی ها دلشان می خواهد راست بگویند، با هنر در دهان استکبار بزنند، با هنر از ارزش ها دفاع کنند، با هنر آرمانها را ترویج کنند، اما همین دوقطبی فرهنگی، به هراس و کابوسشان تبدیل می شود. می‌ترسند که انگ بخورند و شاید حق دارند بترسند.

برخلاف تصور، این دوقطبی ماحصل اتفاقات و به طور دقیق، فتنه سال 88 نیست. این دوقطبی در فرهنگ سالهای زیادی است که که موجب افتراق در حوزه منافع ملی شده است. اما مسببان این دوقطبی و این افتراق چه کسانی هستند؟

صحیفه امام(ره) به عنوان بنیانگذار جمهوری اسلامی را که مرور کنیم، منشا و مبدا دوطرف دعوای مضر در این دوقطبی و در همه شئون اعم از سیاست و فرهنگ را بازمی‌یابیم؛ "روشنفکران غرب زده و متحجرین مقدس نمای بی‌شعور."

این دوقطبی با ادبیات عامیانه و ساده تر «پدر صاحب بچه همه کسانی که نمی خواهند در این دوقطبی باشند را هم درآورده است» . خیلی‌ها در قواره یک مسلمان ایرانی،  نه مقدس نمای متحجر بی‌شعور هستند که در رسانه فحاشی کنند و نه روشنفکر واداده غرب زده که روزنامه‌شان را به شارلی ابدو تقدیم کنند.  به خاطر همین هم به سینماگران وطن فروش بی‌ریشه و مبتذل منتقدانه و معترضانه می‌نگرند و هم به رسانه‌ای که به نام ارزش، فحاشی را بر انتقاد مقدم می‌دارد.

همین چند خط برای روشن کردن تکلیف هزاران هزار فعال رسانه ای مسلمان و متعهد که قرار نیست و دلشان نمی خواهد در این دوقطبی اسیر شوند، کافی است.

در این میان و از این دو گروه خسارت بارتر جریانهایی هستند که پیشینه ارزشی یا نام و نشان یک رسانه را برای انگ زدن به مجموعه‌های مومن و متعهد چماق می‌کنند یا جریانی دیگر که به خاطر همین سبقه ارزشی دست به توجیه فحاشی می‌زنند.‌

شاید اگر منشور روحانیت امام (ره) و بیانات صریح ایشان نبود، سخن راندن در نقد جریان‌های متحجر به راحتی ممکن نمی‌شد. جریانی که اگر موفق شوند، چیزی از انقلاب باقی نمی‌گذارند. جریانی که خودرای و بی‌فکر رفتار می‌کنند و بی‌ادبانه می تازند. خدا هدایتشان کند.

حافظا علم و ادب ورز که در مجلس شاه/ هر که را نیست ادب لایق صحبت نبود

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.