روزنامه «جوان» در یادداشتی به قلم « محمدصادق عابدینی» به موضوع جشنواره فیلم فجر و نامزدهای دریافت جوایز این جشنواره پرداخت و نوشت:

با اعلام اسامی نامزدهای دریافت سیمرغ سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر، انتخاب‌های عجیب داوران جشنواره باعث حیرت شد، گفته می‌شود در لحظات پایانی اعلام نامزدها، نام «بادیگارد» از چند سیمرغ اصلی جشنواره حذف شد.
سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر با اعلام نامزدهای سیمرغ‌های بلورین جشنواره در بخش‌های مختلف وارد مرحله نهایی داوری شد. در این مرحله، صاحبان سیمرغ‌ها از بین چند گزینه اعلام شده انتخاب و معرفی می‌شوند. نکته تعجب‌بر‌انگیز این دوره، نامزد شدن فیلم‌های ضعیف در چندین بخش و حضور نداشتن فیلم حاتمی کیا در بین نامزدهای بهترین فیلم و بهترین کارگردانی است. یک سایت خبری در گزارشی از تغییر فهرست نامزدها ساعاتی پیش از اعلام نهایی و حذف بادیگارد در چند سیمرغ خبر داده است!
   
هراس از موفقیت حاتمی‌کیا
تاریخ باز هم تکرار شد. زمانی که حاتمی‌کیا خودش را به نشست خبری «شیار 143» رساند و به شدت از عملکرد جشنواره انتقاد کرد، می‌شد حدس زد که جشنواره نسبت به فیلم «چ» موضع  تنبیهی خواهد گرفت و برای انتقام از حاتمی‌کیا حق فیلمش را نادیده بگیرد. در جشنواره سی‌و‌دوم، «چ» قربانی نگاه سیاسی جشنواره شد. امسال نیز «بادیگارد» سرنوشت مشابهی دچار شد. اینبار گویا حذف حاتمی‌کیا از بالاتر از جشنواره کلید خورده بود. این را می‌شد از انتقادی دانست که حاتمی‌کیا نه جشنواره بلکه دولت را مخاطب آن قرار داده بود. ابراهیم سینمای ایران گفته بود: باید این بچه‌ها بیایند و کارشان دیده شود. به‌خصوص فیلمسازی که رفته در عراق کار کرده و هر لحظه احتمال ترورش وجود دارد. باید برای اینها احترام قائل شویم. اینکه اینها در حاشیه جشنواره باشند، درست است؟ من نه به محمد حیدری کار دارم و نه حتی به آقای ایوبی و آقای جنتی. با آقای روحانی کار دارم که در این موضوع هست. چطور می‌شود که فیلم‌های اینگونه وارد مسابقه نمی‌شوند، ‌حتی اگر ضعیف باشند.
«رجا» نیز در گزارشی انتقادی نسبت به لیست نامزدهای دریافت سیمرغ نوشت: اسامی فیلم‌های نامزد شده فعلی آنقدر مضحک است که در همین ساعات اخیر صدای اعتراض بسیاری از منتقدان و رسانه‌های شبه‌روشنفکر را هم درآورده است. تصور کنید یکی از معدود فیلم‌های امسال که اکثر حاضران در سالن مطبوعات یکصدا به ضعف ساختاری آن خندیده‌اند و هیچ واکنش مثبتی را در پی نداشته است در 10 رشته کاندیدای دریافت سیمرغ جشنواره باشد و فیلمی که حتی مخالفانش به قدرت تکنیکی و ساختاری‌اش معترفند، در هیچ کدام از بخش‌های اصلی حتی نامزد هم نشود. این البته تنها محدود به «بادیگارد» هم نیست. فیلم‌های خوب دیگری هم بودند که جایشان در لیست خالی است، اما با این اوصاف نام جشنواره سی و چهارم فجر، به عنوان جناحی‌ترین و ضعیف‌ترین جشنواره تاریخ سینمای ایران، که در آن حتی بدیهی‌ترین اصول سینمایی به نفع جریانات فرامتنی کنار گذاشته شد در تاریخ سینمای ایران ثبت خواهد شد. طبعاً در این بین ابراهیم حاتمی‌کیا به عنوان پرافتخارترین فیلمساز تاریخ سینمای ایران در جشنواره فجر، نیازی به این دیده‌ شدن‌ها ندارد، اما این فرصت خوبی‌ است برای شناخت بهتر سیستم فرهنگی دولت و طرفدارانش.