فیلم سینمایی« من» به کارگردانی سهیل بیرقی امروز یکی از نمایندگان بخش نگاه نو بود که در بخش سودای سیمرغ در سالن اصلی برج میلاد به نمایش در آمد. فیلمی که علی رغم استفاده از بازیگران خوش نام و تیمی حرفه ای نتوانست توقعات مخاطبین و علاقه مندان سینما را در کاخ جشنواره برآورده سازد.

فیلم در ارتباط با زندگی آشفته و پریشان دختری به نام«آذر میرزایی» با بازی لیلا حاتمی است که در روابط مختلف و نابرابری، همزمان چند رشته از روابط انسانی، عاطفی و کاری را پیش می برد. او که فردی مستقل و تنهاست و دوست ندارد تا کسی به زندگی شخصی و تنهایی اش نزدیک شود در عین حال برای فرار از این تنهایی به جانب خواننده زیرزمینی که جوانی به نام امیر با بازی امیر جدیدی است کشیده می شود که رفته رفته کانون توجهات او قرار گرفته و مورد ابراز علاقه اش قرار می گیرد.

آذر در واقع یک کارچاق کن خلافکار و خرده پا است که در روابط با چند نفر دیگر می تواند کار یکسری جعل کننده، زمین خوار، کلاهبردار و ... را راه بندازد. در این میان زن محجبه و معتقدی که بسیار به مسائل مذهبی پایبند است با آذر آشنا شده و سعی دارد از طریق او زمین پدری و اجدادیش را که اینک به دست سازمان اوقاف افتاده و به قبرستانی بدل گشته پس بگیرد. اما آذر برای این کار نفع خود را در ارجحیت قرار می دهد و با فشار آوردن به زن محجبه مدام او را تیغ زده و برای انجام این کار از او پول می گیرد. در این بین او برای فرد دیگری نیز در حال تهیه چندین مدرک جعلی است تا  علاوه بر راه انداختن کار او بتواند اعتمادش را نیز جلب کند. بعد از انجام این کار صحبت همکاری میان آذر و او پیش می آید تا با یکدیگر بتوانند روی پروژه پروین با بازی بهنوش بختیاری کار کنند. در این میان تماس هایی یک طرفه نیز با آذر گرفته می شود که از امکان تعقیب او توسط پلیس می گوید.

روابط آدم ها در اطراف آذر شلوغ، بی هدف، بی منطق و سطحی است که البته بخشی از آن تعمدی است و به دلیل ایجاد فضای فکری پوچ و پریشان زندگی او که سبک زندگی پوچ، بی محتوا و غربی اش را می رساند در فیلم شکل گرفته است.

رابطه امیر با آذر بیشتر شده و آذر که استعدادی هم در زمینه موسیقی دارد برای تولید آهنگی مشترک روابط خود را با امیر بیشتر می کند اما با پیگیری های زیاد  مصرانه امیر، آذر گاهی از دست او کلافه شده و به قفس تنهایی خود پناه می برد.

 در این بین شخصی دیگر که تنها آذر را در ماشین شاسی بلندش ملاقات می کند(مانی حقیقی) دل در گرو آذر دارد، اما رابطه آن ها به قدری بی منطق و پوچ است که حتی صحبت یک رابطه جدی میان آن ها برای خودشان نیز خنده دار است.

با بیشتر شدن رابطه های آذر و درگیری های کاریش خصوصا برای پروژه زمین اوقافی پروین خانم، آذر توسط فرد ناشناس مورد هشدار قرار می گیرد که روابطش را با آدم های نزدیکش کم کند چراکه بیم آن می رود که پلیس او را تحت نظر داشته باشد و برای دستگیری اش نقشه چیده باشند.

فیلم«من» را خصوصا با شیوه نام گذاری آن و تأکید فیلمنامه بر روابط آشفته و سطحی آذر می توان به فیلم شبه روشنفکرانه در فرم به ظاهر آسیب شناسانه اجتماعی ارزیابی کرد که البته در فرم و ساختار هم خوب از آب درنیامده و نمی تواند مخاطب را با خود همراه کند.

فیلمبرداری، موسیقی، صحنه پردازی و دیگر امور فیلم به همراه کارگردانی اثر متوسط است و در این میان تنها می توان به بازی متفاوت لیلا حاتمی اشاره کرد که آن هم بنا به شخصیت نامتعارف و متفاوت آذر، متفاوت تر از نقش های معمول لیلا حاتمی جلوه می کند.

شاید با نگاهی به عوامل فیلم، نام (سعید سعدی) که تهیه کننده با سابقه ای در سینمای ایران است بیشتر جلوه می کند، ریسکی که تهیه کننده ای با سابقه برای فیلمنامه پوچ گرا و بی محتوا کرده است مطمئنا در انتخاب بعدی او اثر خواهد گذاشت.