دوشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۴ - ۰۱:۲۷

یک منتقد سینما در گفتگو با ما؛

برخی با فرافکنی می خواهند فیلم های تلخ و سیاه اجتماعی امسال جشنواره فجر را به کل جامعه تسری دهند

نقد فیلم گینس با حضور محمد تقی فهیم

سینماپرس: یک منتقد شناخته شده کشور تصریح کرد: برخی مدیران و فعالان حوزه سینما با تکیه بر روشهای مختلف و با فرافکنی می خواهند واژه «فیلم های تلخ اجتماعی» را جایگزین «سیاه نمایی» کنند و اینگونه جلوه دهند که آثار امسال همگی محصولی فراگیر از جامعه فعلی ایران است.

محمد تقی فهیم منتقد و مستندساز در گفتگو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت: هدف اصلی این دسته از اهالی سینما این است که دیگر منتقدان و دلسوزان نتوانند به عملکرد ناصحیح آن ها ایراد بگیرند، این در حالی است که چشم های تیزبین این افراد به خوبی عملکرد آن ها را مورد رصد قرار داده و قطعا پاسخی جدی به آن ها خواهد داد.

وی افزود: با جایگزین کردن واژگان نمی توان روی واقعیت های موجود در سینمای کشور سرپوش گذاشت و به جای آن باید به فکر چاره جویی جدی برای ریشه کن کردن سینمای سیاه در کشور بود.

فهیم متذکر شد: من به عنوان یک منتقد سینما همیشه از فیلم های تلخ و البته منصفانه استقبال می کنم چرا که ما اگر نگاهی هوشمندانه به هویت ملی، مذهبی و تاریخی خود داشته باشیم به این امر مهم دست پیدا می کنیم که تلخی در تمامی ارکان زندگی ما وجود داشته اما طعم آن همیشه برای ما شیرین بوده است.

وی گفت: تلخی ها باید منصفانه مطرح شود نه اینکه با تکیه بر نمادها و دیالوگها آن را به کل جامعه تسری داد و از مرز عدالت عبور کرد و به برخی اهداف سیاسی رسید.

فهیم خاطرنشان کرد: متاسفانه طی این سال ها فیلم های سیاه نمایی خود به خود و بدون برنامه ریزی قبلی در بدنه سینما و تنها بر اساس موجودیت فیلم ها و دیدگاه فیلمسازانی که علاقمند به تولید این گونه آثار بودند شکل گرفت و در برخی زمان ها منجر به تولیداتی شد که شایسته سینمای ما نبودند.

این منتقد ادامه داد: فیلم های سیاه نما همانطور که از تعریف واژه شان پیدا است عموما آثاری هستند که در آن ها ناامیدی، احساس یاس و پوچی حرف اول و آخر را می زند، هیچ نوع نقطه روشنی در آن ها دیده نمی شود و زندگی آدم های فیلم خالی از هرگونه امید و شادی است اما در نقطه مقابل فیلم های تلخ طعم زندگی دارند و همانطور که ما نمی توانیم طعم تلخ را از زندگی مان حذف کنیم هرگز نخواهیم توانست این نوع فیلم ها را از سینما حذف کرده و در صدد آن باشیم که فیلم های شیرین جایگزین آن ها شوند.

فهیم خاطرنشان کرد: فیلم های تلخ اگرچه از دشواری های زندگی آدم های جامعه سخن می گویند اما در نهایت نور و بارقه امید در آن ها دیده می شود؛ هیچ گونه تلاش عامدانه ای برای پیش بردن این گونه آثار به سمت فیلم های سیاه به چشم نمی خورد و فیلمسازان این گونه آثار نیز هدف های پلید سیاسی و حزبی را برای تخریب چهره حکومت در سر ندارند اما برخلاف این ماجرا فیلم های سیاه نما از سوی افراد و گروه های خاص بر اساس دیدگاه های تحلیلی شخصی شان ساخته می شود و در آن ها هیچ گریزی به سمت رستگاری به چشم نمی خورد.

وی خاطرنشان کرد: نمونه کاملی از سینمای تلخ، بالیوود است که اتفاقا در سراسر دنیا آثار آن مورد استقبال عامه مردم قرار می گیرد اما ما هیچ گاه شاهد آن نبوده ایم که حتی یک فیلم سیاه بتواند با استقبال عمومی آحاد افراد جامعه روبرو شود.

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.