چهارشنبه ۲۸ آبان ۱۳۹۳ - ۱۲:۱۱

نگاهی به یک فیلم تازه اکران

«نگهبانان کهکشان»؛ تخیل صرف با شخصیت‌های متضاد باورناپذیر

نگهبانان کهکشان*

سینماپرس: مهدی شایگان/ «نگهبانان کهکشان» اقتباسی از یک کمیک استریپ با همین نام است که از پیرنگ داستانی گرفته تا شخصیت پردازی دچار آشفتگی زیادی است.

داستان درباره گروهی شامل یک مرد زمینی، یک غول فلان سیاره ای، یک جن بهمان ستاره ای، یک درخت انسان شکل و یک راکون جایزه بگیر است که به نبرد با قدرتهای زورگوی کهکشان می پردازند. این جمع عجیب که هیچ سنخیتی با هم ندارند و حتی حرف یکدیگر را متوجه نمی شوند فیلم را به صورت کاریکاتورهای پر حادثه ای درآورده اند که حتی در بازی های رایانه ای نیز دیده نمی شوند.

نکته مهمی که در فیلم وجود دارد نبود مخاطب هدف مشخصی برای فیلم است چرا که یک راکون تفنگ به دست باهوش که می تواند جاذبه یک سیاره را با ساخت یک دستگاه خنثی کند فقط می تواند برای کودکان زیر شش سال جذاب باشد و خشونتی که در زد و خورد غولها دیده می شود برای افراد زیر 16 سال مناسب نیست، مخاطبانی که تحمل دیدن راکون را به عنوان یک قهرمان فضایی ندارند!

فیلم دو نیمه دارد. در بخش اول پنج شخصیت متضاد با یکدیگر به نبرد می پردازند و پس از رفاقتی که در زندان بین آنها شکل می گیرد فرار می کنند. بخش دوم هم به نبرد آنها با شرورترین موجود کهکشان اختصاص دارد که در پایانی احمقانه به نابودی وی می انجامد و در انتهای فیلم جمله «ادامه دارد» به ما می گوید که این موجود نابود نشده و در قسمت بعدی ظهور خواهد کرد.

فیلم نه ابتکارات جنگهای ستاره ای لوکاس را دارد نه محتوای فلسفی ارباب حلقه ها. شخصیت ها رها شده باقی می مانند و برای مثال مرد درختی در زمان بروز حوادث تغییراتی می کند که قابل قبول نیست و مشخص است قافیه فیلمنامه به تنگ آمده و فیلمنامه نویس مجبور به گنجاندن ان در فیلم شده است.

جلوه های ویژه فیلم همه رایانه ای هستند و با وجودی که خوش ساختند ترکیب رنگ های خاصی دارند که بیشتر در فیلم های خاص کودکان نظیر چارلی و کارخانه شکلات سازی یا جادوگر شهر اوز دیده شده اند و برای یک فیلم اکشن جدی وصله ناجوری به نظر می رسند.

شخصیت اصلی فیلم نیز برگرفته از قهرمانانی چون فلاش گوردون است و ارجاعاتی که به سینمای کلاسیک و ضدقهرمانان آن نظیر بانی و کلاید دارد خیلی با وی که گاه دست و پا چلفتی است و دل مهربانی در کمک به مردم و حتی در جایی کسی که سعی در کشتنش داشته دارد جور در نمی آید. همین تضادهای شخصیتی است که فیلم را دلچسب نمی کند و با وجودی که به دلیل تخیلی صرفی که در آن وجود دارد ممکن است از امیدهای اسکار امسال باشد در تاریخ سینمای جهان در کنار فیلم های مطرح قرار نخواهد گرفت و تب تندی است که به همان سرعت فروکش خواهد کرد.

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.