یه گزارش خبرنگار سینماپرس متن این یادداشت به شرح ذیل است:

هفته گذشته  یکی از خبرگزاری ها طی دو شماره گفتگویی با یکی از مدیران حوزه بین الملل در مجموعه سازمان سینمایی را منتشر کرد.

در این گفتگو بحث فعالیتهای بین المللی صورت گرفته از سی سال گذشته تاکنون به طور جدی زیر سئوال برده شد که باعث دلگیری دوستانی شد که سالها در این حیطه فعالیت کرده اند. دلیل این دلگیری ها نه صحبت های کارشناسانه که بالعکس صحبتهای غیر تخصصی آن هم توسط فردی بود که هیچ تجربه ای بطور حرفه ای و قابل ذکر در این مورد آنه در حوزه سینما نداشته و خود شخصی کاملا تازه کار در این زمینه است.

این یادداشت کوتاه نه نقد نظرات آقای مدیر (که نقدش به کتابی میرسد و از حوصله خواننده خارج است) که تنها بیان چند نکته ساده در تایید عدم تجربه و درک نامبرده از فعالیت های بین المللی سینماست. در همین رابطه، اول جملاتی از بیانات ایشان نقل قول کرده و در پی هر کدام از آنها به بررسی آن می پردازیم:

آقای مدیر:  "بخش بین الملل سینمای ایران هیچ تناسبی با ابهت سینمای ما ندارد!؟"

سینما ی ایران از معدود سینماهایی است که طی سالهای گذشته در عرصه بین الملل چشمگیر عمل کرده است. چند سینما را می توان نام برد که در سوابقش جوایز اصلی جشنواره های مهمی چون کن، برلین، ونیز، لوکارنو، سن سباستین، کارلووی واری، مسکو، مونترال، و... را داشته باشد؟ همین فعالیتها بود که راه را در آخر برای  اسکار فرهادی و تکمیل موفقیتهای سینمای ایران هموار کرد. این در حالیست که خود نامبرده در جایی ذکر می کند که در مورد سینمای ایران با مدرسه عالی سینمای پاریس صحبت می کرده و آنها در جواب گفتند که نیازی به توضیح نیست و سینمای ایران را به خوبی می شناسند. این شناخت از کجا آمده است؟ هنگامیکه طی دهه های گذشته برخی مدیران مربوط به حوزه بین الملل سالها پیش برای معرفی سینمای ایران پشت درهای جشنواره های خارجی منتظر می نشستند، این دوستان کجا بودند و چه ایده ای در مورد بین الملل داشتند که حال داشته باشند؟!

آقای مدیر: "اکنون در دنیا مسائل تکنولوژیک عوض شده و آنقدر نیاز نیست که یک پخش کننده در فستیوالی شرکت کند و با نمایش نسخه فیلم بخواهد فیلم را بفروشد در حالیکه این کار اکنون به راحتی با یک ایفون انجام میشود!؟"

قبل از یاسخ به این نکته، ذکرچند آمار کلی از بازارهای مهم بین المللی بجاست:

بازار تلویزیونی میپ کام در فرانسه: (هزینه ورود به بازار: ۱۳۵۰ یورو- تعداد شرکت کننده:بیش از ۱۲۰۰۰ نفر)
بازار تلویزیونی میپ تی وی در فرانسه: (هزینه ورود به بازار: ۱۳۵۰ یورو- تعداد شرکت کننده:بیش از ۱۲۰۰۰ نفر)
بازار سینمایی ای اف ام در آلمان: (هزینه ورود به بازار:۳۰۰ یورو- تعداد شرکت کننده: بیش از ۱۰۰۰۰ نفر)
بازار سینمایی کن در فرانسه: (هزینه ورود به بازار: ۳۵۰ یورو- تعداد شرکت کننده: بیش از ۱۱۰۰۰ نفر)
بازار سینمایی ای اف ام در آمریکا: (هزینه ورود به بازار: ۱۵۴۵ دلار- تعداد شرکت کننده: بیش از ۱۰۰۰۰ نفر)

البته بازارهای دیگری چون ای تی اف سنگاپور، ای اف ام کره و چندی دیگر هم هستند ولی به همین چند بازار اکتفا می کنیم. پ

همینطور که مشاهده می کنید، شرکت در این بازارها برای یک پخش کننده در بعضی مواقع بسیار سنگین است. به این ارقام اضافه کنید هزینه های بلیط هواپیما، هتل، غذا و ایاب ذهاب. حالا سئوال: چرا هزاران نفر حرفه ای کار خرید و فروش برنامه از اقصی نقاط جهان چنین هزینه های گزافی را تقبل کرده چند روز وقت گذاشته و در این بازارها شرکت می کنند؟ آیفون ندارند!؟ یا اطلاع کافی از تکنولوژی ندارند!؟ شاید هم کارشناس خبره ای چون ایشان را در دفترهای کارشان کم دارند! اهمیت حضور در جشنواره ها و بازارهای بین المللی بر هیچ کس پوشیده نیست، جایی که ملاقات حضوری و بعد از مدتی دوستانه بین خریدار، فروشنده و مسئولین جشنواره ها تضمین موفقیتهای آتی در حضور های جشنواره ای و عقد قراردادهای خرید و فروش است. پس این سخن با چه استدلال کارشناسی بیان شده است؟!

آقای مدیر:: " روی    پوستر دیگری که با صرف هزینه ای زیاد روی ستون نصب شده بود نوشته شده بود (فیلم اولی) خب فیلم اولی است که باشد!؟ "

کافی است یک ماه در کار پخش فیلم فعالیت کنید تا متوجه شوید که فیلم های اول اهمیت خاصی در بین جشنواره های بین المللی دارند و جشنواره هایی چون پوسان، بمبئی و... به دنبال فیلم های اول برای بخش مسابقه شان هستند. پرواضح است که پخش کننده فیلم با ذکر فیلم اولی روی پوستر قصد جلب توجه مسئولین جشنواره ها را داشته است. این گفته همانقدر خنده دار است که بگویی روی پوستر فیلم "تروی" نوشته شده "با شرکت براد پیت"! خب براد پیت است که باشد!

آقای مدیر:  "طی سالهایی یکسری افراد به صرف اینکه فقط زبان بلد بودند، مسئولان بخش بین الملل سینمای ایران شدند!؟"

توهین انواع مختلفی دارد، و این ، یکی از بی شرمانه ترین انواع آن است. چطور می توان با چنین وقاحتی تجربه و زحمت تعداد معدود افرادی که در این عرصه فعالیت کرده اند را به سخره گرفت؟ به فرض که این گفته صحیح است، آیا این جمله در مورد خود شما صدق نمی کند!؟ شما قبل از تصدی این پست، چه تجربه ای در امور بین الملل سینمای ایران داشته اید؟ و یا با کدام خریدار فیلم یا مسئول جشنواره سینمایی  جلسه ای داشته اید؟ تا به حال یک فیلم ایرانی را به اصطلاح رایج «پرزنت» کرده اید؟ اگر رهبر ارکستر بودن در مجامع بین المللی توجیه خوبی است، بهتر نبود افراد پیشکسوت از شما که زبان انگلیسی هم بلدند و چند صباحی آب و هوای آنسوی آبها را تجربه کرده اند به جای شما برای این مسند انتخاب میشدند؟ البته چرا از حق بگذریم، شما فرانسه هم بلدید.

آقای مدیر:    "درمورد بازار فجر نیز بررسی کرده ایم و با نگاهی به کارنامه شرکت کننده هایی که از کشور های دیگر حضور داشتند دریافتیم که هیچ خریدی از ایران نداشتند!"

این بررسی چگونه صورت گرفته است؟ کارنامه شرکت کننده ها چگونه بررسی شده است؟ با کدامیک از پخش کنندگان خصوصی یا دولتی در مورد فروش فیلم در بازار فیلم فجر تماس گرفته شده است؟ در اینکه در برگزاری بهتر بازار فجر باید اصلاحاتی انجام گیرد شکی نیست اما اینگونه اعلام نظر غیر کارشناسانه تنها از روی بغض و غرض ورزیست.

در مورد آقای اسفندیاری سئوال شده و جواب داده شده: "با اسم بردن از ایشان حق هزاران نفر دیگر را که تاکنون سینمای ایران را به جایگاه فعلی رسانده اند فراموش نکنیم"

جایگاه فعلی!؟ شما که صراحتاً متذکر شدید سینمای ایران در عرصه بین المللی جایگاهی ندارد!؟ پس چه شد؟ و احتیاجی به نام بردن هزاران نفر نیست. لطف کنید تنها بیست نفرکه در عرصه بین الملل در این سالها فعالیت جدی داشته اند را نام ببرید. همه کسانی که در این عرصه فعالیت دارند می دانند تعداد افراد باتجربه و متخصص در عرصه بین الملل بسیار معدودند. این در حالیست که شما  اخیرا" نشان دادید هیچ گونه نظرکارشناسانه ای را از همین تعداد معدود برنمی تابید و سریعا" به هر نظری عکس العمل حذفی نشان می دهید، کاری که با آقای اسفندیاری در پی گفتگوی اخیرش انجام دادید و بعد...!شاید هم از مدیران دولت تدبیر و امید نباید انتظار بیشتری داشت!؟

بگذریم... این چند سطر تخریب مدیر یاد شده نبود و تنها تذکری صریح بود به از زبان یکی از کسانی که هم در این عرصه فعال است و هم چشم امید دارد به گامهای مثبت و مفید در جهت ارتقای سینمای ایران در عرصه بین الملل نه نادیده گرفتن تلاشهای صورت گرفته این چند سال که فرصت را برای جلوه گری و نمایش های دورغین برخی دولتمردان دولت اعتدال فراهم سازد!