سه‌شنبه ۲۹ مهر ۱۳۹۳ - ۰۰:۲۵

نگاهی به فیلم جدید راجر دونالدسون

«مرد نوامبر»؛ استفاده معکوس از افعال برای تطهیر سیا

مرد نوامبر*

سینماپرس: مهدی شایگان/ «مرد نوامبر» جدیدترین ساخته راجر دونالدسون است که در قالب ماجرایی جاسوسی و نقد کردن ظاهری سازمان سیا در پایان به تطهیر این شبکه جاسوسی می پردازد.

راجر دونالدسون کارگردان اکشن سازی است که سری فیلم های «اسلحه مرگبار» وی با بازی مل گیبسون و دنی گلاور شهرت زیادی بین علاقمندان این ژانر دارد. وی به تازگی فیلمی را با عنوان «مرد نوامبر» راهی اکران کرده که پیرس برازنان نقش اول آن را بازی می کند.

کارگردان در انتخاب برازنان برای نقش جاسوس طرد شده سازمان سیا هوشمندی به خرج داده است چرا که وی دو بار در نقش جیمز باند در فیلم های «فردا هرگز نمی میرد» و «چشم طلایی» ظاهر شده بود و در حافظه بینندگان نقش اخیرش جا افتاده است ضمن این که در خیاط پاناما نیز نقشی مشابه را دارد که البته زمینه های اکشن آن بسیار کمتر است.

داستان درباره یک جاسوس زبده سیاست که زنش در ماموریتی به دست نیروهای سیا کشته می شود و وی برای انتقام به کشتار متقابل آدم هایی می پردازد که روزی با وی همکار بوده اند. در این میان شاگردش که جوان است و جویای نام رودروی او قرار می گیرد و رقابتی تنگاتنگ برای کشتار شکل می گیرد.

تا اینجای داستان مشکلی نیست و پیرنگی معمولی برای یک داستان جاسوسی ضد سیا دیده می شود اما وقتی در پایان عضو خاطی که فرمان قتل ها را داده سرکرده باجگیران معرفی می شود که سرخود و بدون اطلاع این سازمان دست به کشتار زده همه چیز عوض می شود و نیروهای سیا قهرمان قصه قلمداد می شوند.

این استفاده نعکوس از افعال شخصیت ها در فیلم هایی نطیر سه گانه بورن هم دیده می شود تا برائتی برای اعمال جنایتکارانه سیا در جهان باشد و همانطور که در بسیاری از فیلم ها توجیه می شود برای امنیت ملی و مهمتر از آم امنیت همه مردم دنیا تلقی شود.

مرد نوامبر زمانبندی خوبی در ارائه حوادث دارد و شخصیت های فرعی مناسبی دارد که فیلم را دیدنی می کنند. از سویی موسیقی مناسب یک فیلم اکشن را یدک می کشد و دوربین با جرکات به جا که کار تدوین را راحت تر می کند ان را همراهی می کند. همه اینها در خدمت ساختاری جذاب قرار می گیرند تا پیام فیلم را مبنی بر برائت سیا از سویی و نمایش اقتدار ماموران زبده و شکست ناپذیر آن از سویی دیگر بیان کنند.

نامگذاری فیلم نیز مناسب است چرا که در پایان فیلم ما از زبان شخصیت منفور اثر می شنویم که نوامبر ماه مردگان است و مامور ویژه سیا برای این مرد نوامبر نام گرقته که همه را از دم تیغ می گذراند.

برازنان بازی خوبی را در فیلم ارائه می دهد و با وجود چهره سرد و بازی درونی با شخصیتی که باید ارائه کند همذات پنداری خوبی دارد.

دو فصل کشتار فیلم از ریتم خوبی برخوردارند و با وجود غلو مشهودی که دارند باورپذیر و برای مخاطب جذابند.

با این وجود فیلم قرابت زیادی با فیلم ربوده شده و شخصیتی که لیام نیسون نقش وی را بازی می کند دارد و در این فیلم نیز چون فیلم ربوده شده دختر برازنان دزدیده می شود که البته برای مجبور کردن وی به تسلیم شدن است.

 

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.