با توجه به نزدیک شدن به زمان برپایی سیزدهمین دوره جشنواره (هفته دفاع مقدس) ساعاتی میزبان محمد خزاعی دبیر سیزدهمین جشنواره فیلم مقاومت و یزدان عشیری مدیر روابط عمومی جشنواره بودیم. خزاعی در گفتگوی تفصیلی خود جنبه های مختلف این جشنواره را مورد ارزیابی قرار داد.

* جشنواره فیلم مقاومت یک جشنواره ایدئولوژیک و مبتنی بر اصول و ارزش های انقلاب اسلامی است و در طول سالها برگزاری در همین چهارچوب عمل کرده است. اما نکته قابل توجه این است که جشنواره سیزدهم با تغییر دولت هم مصادف شده است. آیا این تغییر و تحولات مدیریتی بازتابی در شیوه برگزاری جشنواره داشته است؟

- تغییر جریان فرهنگی همیشه در کشور وجود داشته است و در هر دوره ای یک طیفی قدرت را در دست می‌گیرند. من به یک نکته اشاره کردم و گفتم که اگر ما یک استراتژی فرهنگی داشته باشیم دیگر تغییر دولت ها در جریان فرهنگی کشور تاثیر زیادی ندارد. باید تکلیفمان با خودمان روشن باشد و بدانیم که می خواهیم به کدامین نقطه برسیم. در بحث زندگی شخصی مان هم همینطور است باید بدانیم می خواهیم به کدامین سو حرکت کنیم. بخشی از زندگی ما عبادت، شغل و کار و اتفاق های روزمره زندگی است اگر بتوانیم این ها را از یکدیگر تفکیک کنیم و برنامه ریزی منسجمی برای آن داشته باشیم موفق عمل خواهیم کرد اگر بی برنامه کاری را از پیش ببریم، تمرکزمان روی یک قسمت عمیق می‌شود و فقط به آن می‌پردازیم.

* ولی وقتی ما با تغییر گرایش ها در مدیریت کلان کشور با تغییر دولت ها رو به رو هستیم دور از انتظار نیست که این شرایط بر جشنواره مقاومت هم تاثیر بگذارد، حداقل در زمینه همراهی و حمایت بخش سینمایی دولت با این جشنواره که تاثیرگذار است.

- واقعیت این است که در جریان فرهنگی این تغییر گرایش وجود دارد زمانی که مدیری تغییر می‌کند، سلایق و گرایش ها هم عوض می شود. فیلم ها و کتاب های جدید تولید می شوند و سبک تفکر تازه رواج پیدا می کند. فیلم ها و کتاب های توقیفی آزاد می شود و فیلم ها و کتاب های دیگری توقیف می شوند. مدیری که در جریان فرهنگی وارد می شود در ابتدای امر فیلم های توقیفی را آزاد می کند که متوجه نمی شویم اگر اصل نظام با چنین فیلمی که سالها توقیف شده مشکل دارد، پس چرا آزاد می شود، اگر اصل نظام مخالف نیست و سلایق مدیران فرهنگی است چرا ما باید این قدر میان سلیقه ها تفاوت داشته باشیم؟ و همین امر موجب به وجود آمدن بازتاب های داخلی و خارجی برای ما می‌شود و خودمان برای خودمان هزینه می تراشیم.

* مساله اینجاست که تغییر دولت ها گویی به دلیل تغییرات بنیادی در نوع نگرش ها است.

- من معتقدم جریان فکری انقلاب کار خودش را انجام می دهد و این تغییر گرایش ها روی آن تاثیری ندارد. طیفی می روند و طیف جدیدی می آیند ولی وقتی پای دغدغه های انقلاب و نظام باشد همه یک حرف می زنند.

من وقتی با حجت الله ایوبی رییس سازمان سینمایی هم کلام می شوم، در می یابم که او هم دغدغه نظام و انقلاب دارد و خودش از بچه های جنگ است و در دانشگاه امام صادق(ع) درس خوانده و جزو دانش آموختگان مکتب انقلاب محسوب می‌شود.

* ولی جریان فرهنگی در دولت یازدهم با دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد فرق کرده است.

- به هر حال جریان فرهنگی این دولت با جریان فرهنگی دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد و خاتمی و یا حتی زمان هاشمی تفاوت های زیادی دارد. مساله اینجاست که به دلیل شرایط جامعه حسن روحانی بیشتر تمرکزش روی مسائل اقتصادی و سیاسی است و ژنرالهای سیاسی و اقتصادی خوبی دارد ولی ژنرال فرهنگی ندارد.

من نگاه اقتصادی رئیس جمهور و مدیرانش را نقد نمی کنم. شاید اولویت قرار دادن مسائل اقتصادی درست بوده است. وقتی حسن روحانی رئیس جمهور شد مسائل اقتصادی و سیاسی واقعا در اولویت بود. من در اغلب سخنرانی های رییس جمهور با سینماگران حضور داشتم و شخص او بارها به این نکته تاکید کرده است که مسائل فرهنگی را به خود مردم واگذار کنید. البته بحث کردن در مورد درست و غلط بودن این مساله در این مصاحبه نمی گنجد و نیازمند زمان بیشتری است.

* ولی مقوله دفاع مقدس و انقلاب و مقاومت از سرفصل هایی است که همه مدیران جمهوری اسلامی بر سر آن اتفاق نظر دارند.

- بله دغدغه های مشترک وجود دارد و درست به همین دلیل است که من بارها گفته ام مقوله دفاع مقدس در انحصار گروه خاصی نیست و متعلق به همه سلیقه ها و طیف ها است.

ولی به هر حال نگاه های متفاوتی در حوزه تولید فیلم، کتاب و شعر وجود دارد و می بینیم آدم هایی که نبودند به یکباره بر می‌گردند و گاهی متوجه نمی‌شوید که چرا چهره هایی که در پستوها و نهانخانه ها قایم شده بودند دوباره به عرصه باز می گردند و از آنها تجلیل می‌شود. آیا از این افراد خروجی برای مملکت وجود خواهد داشت؟ یا آنها فقط پُز روشنفکری هستند؟ آیا اندیشه های این ها در خدمت انقلاب است؟

گاهی در کشور ما در عرصه مدیریت فرهنگی متناقض عمل می شود مثلا برخی افراد هرچه که اپوزیسیون تر می‌شوند به آن ها بیشتر توجه می‌شود، در حالی که در هیچ جای دنیا چنین نیست.

* یکی از چالش هایی که سیزدهمین جشنواره فیلم مقاومت با آن رو به رو بود انتخاب مدیرانی بود که در ابتدای انتصابشان سخنانی در نقد وزارت ارشاد و سازمان سینمایی مطرح کردند و این مساله در اذهان شکل گرفت که جشنواره مقاومت در یک تقابل با دولت قرار دارد؛ البته این جریان خیلی سریع کم رنگ شد که اگر ادامه می یافت جشنواره مقاومت قطعا قربانی درگیری میان دو طیف سینمایی می شد. به هر حال شما شخصیتی هستید که مورد قبول دو جناح هستید ولی اگر مشابه این اتفاقات در آینده دامن جشنواره را بگیرد، اتفاقی که قرارست پیشانی سینمای ارزشی و انقلابی باشد کم کم به جریانی سیاسی و جناحی تبدیل می شود. آیا جشنواره فیلم مقاومت ممکن است در آینده قربانی دعواهای سیاسی شود؟

- اول باید تاکید کنم که جشنواره فیلم مقاومت به هیچ جناح خاصی وابسته نیست. من حرف شما را قبول دارم که در ابتدای امر و در اولین نشست خبری این شائبه پیش آمد که من به دولت جدید انتقاداتی را وارد کردم، اما من همین حرف ها را در دوره های قبل هم زده بودم. در دوره جواد شمقدری هم این حرف ها را زدم و او از من ناراحت شد. طی مصاحبه ای که با روزنامه جوان داشتم، گفتم که چرا خانه سینما را تعطیل کردید و یک سری سیاست های او را نقد کردم که بعد از آن ماجرا تصمیم گرفتند مرا کنار بگذارند. شش سال پیش هم من این حرف ها را زدم و بلافاصله هجمه هایی علیه من شکل گرفت که جشنواره مقاومت نگاه جناحی دارد.

هر کسی که نگاهی به ارزش های انقلاب داشته باشد، این جشنواره متعلق به او است. تغییر و جابجایی مدیریت فرهنگی هیچ نقشی در روند برگزاری این جشنواره نخواهد داشت. من خودم ترجیح می دهم به عنوان فیلمساز در جشنواره حضور داشته باشم تا دبیر جشنواره. این به معنی فرار از مسولیت نیست بلکه فیلمسازی هم راحت تر هم بدون حواشی است اما هرکسی یک رسالتی دارد و وظیفه ای که باید انجام دهد و قطعا من این مسئولیت را باید به پایان برسانم. امیدوارم شرمنده بچه های جنگ و شهدا نشویم و به خوبی بتوانیم انجام وظیفه کنیم.

خیلی ها در فضای سیاسی چپ و راست حرفهایی می زنند و نقدهایی دارند من همه را می بینم اما ترجیح می دهم کاری که درست و برای رضای خدا است انجام دهم نه به خاطر فلان مسئول که از من و عملکرد من راضی شود.

جشنواره فیلم مقاومت هر روز گسترده تر و تاثیرگذارتر می شود. به نظر من جشنواره فیلم مقاومت برای همه مردم است پس باید بزرگ و درخور شان باشد. باید به زیر ساخت ها هم توجه داشت تا در جشنواره از مرحله شعار به شعور برسیم. به عمل گرایی و به تاثیر گذاری برسیم که خوشبختانه خیلی کارهای خوب هم انجام شده که در آینده نتیجه آن را خواهم دید.