سلطانیان در گفتگو با خبرنگار سینماپرس پیرامون کم کاری خود در عرصه بازیگری گفت: «بعد از بازی در «چ» باز هم پیشنهاد داشتم اما همه کارها به لحاظ فیلم نامه ای ضعیف بودند. من برای کارم ارزش هایی قائل هستم که در هیچ کدام از کارهایی که به من پیشنهاد شد، وجود نداشت؛ شاید هم عده ای نمی خواهند امثال من بازی کنند!»

وی افزود: «من برای حفظ آبرو خودم را بازنشسته کرده ام و شاید باید ۲۰ سال پیش این کار را می کردم»

بازیگر فیلم «بایکوت» در پاسخ به این سوال خبرنگار ما مبنی بر علت بیان اینگونه اظهارات تلخ و اینکه مگر در سینما به وی جفایی شده است یا خیر، اظهار داشت: «من به سینما جفا کردم نه سینما به من؛ سینما راهی را که باید برود، می رود. زمانه از شوری به تلخی رسیده، من به چشم راستم گفته ام دردت را به چشم چپم مگو، شاید روزی به تو خیانت کرد. یکرنگی ها از بین رفته است.»

کارگردان فیلم «همه دختران من» تصریح کرد: «من اگر می دانستم اوضاع هنر و نمایش به این جا می رسد، شغل دیگری پیدا می کردم و  هنرهای دراماتیک نمی خواندم؛ من زمانی در دانشگاه پزشکی قبول شدم ولی  آن را رها کردم و لیسانس بازیگری و کارگردانی گرفتم؛ اما اگر می دانستم وضعیت سینما به این جا ختم می شود، جایی زندگی می کردم که در آن محله اصلا سینما و تلویزیونی وجود نداشت!»

سلطانیان افزود: «فیلم «همه دختران من» را سال ۷۲ ساختم که در زمان خودش خیلی موفق بود، اما بعد از آن خوردند و بردند. من همان سال باید خودم را بازنشسته می کردم. هنر این روزها مسیر دیگری را می رود و من مجبور شدم با کناره گیری از عرصه فیلمسازی به نحوی خودزنی کنم و در حال حاضر از آن همه عشق و علاقه به هنر هفتم، تنها چند بازی در برخی فیلمها و سریالها برایم باقی بماند.»

وی اظهار داشت: « بعد از پیروزی انقلاب، کسانی که بجای برخورداری از زندگی مرفه سوار اتوبوس دو طبقه می شدند و از درون همین مردم فعالیتهای هنری انجام می دادند، این روزها می خواهند کارهای ارزشی و بزرگ بسازند اما آیا واقعأ شرایط  برایشان فراهم است؟»

وی افزود:« سینمای فعلی جای من و امثال من نیست،مطمئنم که اگر هم بخواهم کاری کنم نه اجازه می دهند و نه با نگاه برخی تصمیم گیرندگان و سیاستگذاران، ما را جزو دایره فیلمسازان نمی دانند.»

سلطانیان در پایان بیان داشت: «می دانم روزی فرا می رسد که مولاناها و حافظ ها دوباره ظهور خواهند کرد و مفهوم عشق و انسان دوستی دوباره احیا میشود. امیدوارم روزی برسد که همه به جای «یا علی» گفتن، «با علی» باشند و در جهت تکریم همدیگر قدم بردارند.»