بنابراین گزارش، وی در گقتگو با خبرنگار ما در همین خصوص افزود: مدت‌هاست كه تراژدی از متن سینمای ایران حذف شده است. پیچیدگی قهرمان تراژدی به این دلیل است که اخلاقیات را با عاطفه و احساسات درهم می‌آميزد و پندآموز می شود اما این نوع قهرمان پروری در سینمای امروز ایران با برخی سیاست گذاری های مدیران کنار رفته و قهرمان های داستان ها بیشتر با حادثه معنا پیدا می کنند تا حماسه.

وی توضیح داد: این موضوع مدت زیادی است با تاثیر از سینمای هند و آمریكا در سینمای ایران باب شده است، به همین خاطر در یك سریال تلویزیونی می بینیم كه قهرمان ملی ما در دوران دفاع مقدس حادثه ساز است. حماسه قهرمان فیلم های سینمایی ایران تبدیل به حادثه شده و اگر چه به سینمای پر مخاطب غرب نزدیک است اما با فاصله ای که این قهرمان از حماسه می گیرد به همان اندازه از سینمای اندیشمند دور می شود.

این بازیگر خاطرنشان كرد: سینمای اندیشه است که اصالت دارد. كسانی كه مخالف این نوع سینما هستند بعدها متوجه خواهند شد كه چه ظلم هایی به تاریخ هنر این كشور داشتند. ما شخصیت های بزرگی مثل شهید مطهری و دكتر شریعتی داریم كه هنوز نتوانسته ایم فیلم های خوبی درباره آنها بسازیم.

وی ادامه داد: سیاستمدارهای ما گاهی بازیگران خوبی بوده ولی هنرمندان خوبی نیستند چراكه حرف هایشان عمق ندارد. حتی سینمای هالیوود وقتی می خواهد در فیلم ها ارزش آفرینی کند و قهرمان بسازد او را در قالب حماسه آفرین می ببیند. همین باعث می شود سینما تاریخ مصرف نداشته باشد و جوان ها را مخاطب خود قرار دهد.

الماسی با اشاره به صحبت های بهروز افخمی مبنی براینكه فیلم را باید بیشتر برای جوان‌ها ساخت اضافه کرد: با اینكه شاید در برخی حوزه ها با این فیلمساز اختلاف سلیقه داشته باشم اما كاملا با این حرف موافقم كه مخاطب باید بیشتر جوان‌ترها باشند.

جهانگیر الماسی كه تاكنون در فیلم هایی مثل نارونی، جدال بزرگ، آهوی وحشی، سرزمین آرزوها و پشت پرده مه نقش معلم را ایفا كرده است درباره علت انتخاب این نقش ها به سینماپرس گفت: اولین مساله من برای انتخاب یك نقش، شغل آن شخصیت است چراكه می توانم با توجه به نوع شغل شخصیت دنبال مشاركت مدنی او در جامعه باشم و همه جوانب او را در نظر بگیرم، درحالی كه در خیلی از فیلم‌های امروزمان مشخص نمی شود كه كاركتر اصلی چه شغلی دارد! نوع شغل به شناسنامه نویسی بازیگر برای شخصیت كمك زیادی می كند و معلمی حكمت است تا شغل.

وی با بیان اینكه سینمای ایران می تواند به وجوه مختلف شخصیت معلمان بپردازد گفت: علی‌رغم ساخت فیلم هایی با این مضمون در سال‌های گذشته اما باز هم این ظرفیت وجود دارد كه بتوانیم نگاه تازه‌ای به شخصیت معلمان در تمامی عرصه‌های آن داشته باشیم.

بازیگر «لنگرگاه» با تاكید بر توانایی سینما در پیشنهاد دادن به حوزه آموزش و پرورش گفت: همانطور كه در فیلم «آهوی وحشی»  نقدهایی درست به سیستم آموزش در دوران شاهنشاهی وارد کردیم، این مسیر را می توانیم ادامه دهیم و به شكوفایی این حوزه كمك شایانی انجام دهیم.

الماسی در پایان خاطرنشان كرد: معلم باید به تعلم و تربیت توجه بسیاری داشته باشد، هنرمندان و سینماگران به شغل معلمی نزدیك هستند برای اینكه با آثارشان به عمق تربیتی و تاثیر اجتماعی آن نگاه می كنند برای مثال هنرمندان با شاخك های حساس خود در عصر عوام زدگی به دنبال طرح موضوع برای ایجاد چالش خواهند بود.