ناصر ضمیری بیشتر به عنوان یک فیلمساز موفق در عرصه فیلم کوتاه مطرح بود و در این زمینه توانسته بود موفقیت هایی را کسب کند. خصوصا آخرین فیلم کوتاهش، شیر تلخ توانست در جشنواره های داخلی و خارجی موفقیت های زیادی را به دست بیاورد. آنقدر این فیلم موفق بود که حوزه هنری خراسان رضوی فیلم کوتاه شیر تلخ را از این فیلمساز خریداری کرد. شاید همین مساله باعث شد که این فیلمساز توانست اعتماد حوزه هنری خراسان رضوی را جلب کند و نخستین فیلم سینمایی خود را با جلب همکاری این سازمان جلوی دوربین ببرد.

اشاره به سابقه فیلمسازی ناصر ضمیری تا حد زیادی کمک می کند تا یکی از مهمترین ضعف های فیلم با دیگران را متوجه شویم. در نگاه اول با دیگران برای مخاطبان فیلمی خسته کننده است که در بسیاری از سکانس ها می توانست کوتاه تر شود و در کل این فیلم می توانست در زمان کوتاه تری داستان خود را پیش ببرد. اما به نظر می رسد کارگردان فیلم همچنان تحت تاثیر فضای فیلم کوتاه است و بنابراین مشکل اولیه این فیلم نهفته در فیلمنامه ای است که زمانش برای یک کار سینمایی مناسب نیست و می توانست در زمان کوتاه تری به پایان برسد. همین موضوع هم باعث شده است که بدون دلیل فیلم با دیگران طولانی شود و مخاطب را خسته کند.

سوژه این فیلم درباره رحم اجاره ای است که پیش از این در سریال ساعت شنی مورد استفاده قرار گرفته بود. اما با این حال هم فیلم با دیگران می توانست با پرداختی متفاوت فیلم قابل تامل باشد، اما ضمیری به عنوان نویسنده و کارگردان تا حد زیادی نتوانسته است به این مهم برسد. به بیان بهتر ناصر ضمیری نتوانسته است از تمامی ظرفیت های سوژه ای که داشته است به نحو احسنت استفاده کند و فیلمش را با پرداختی دراماتیک به پیش برد. فیلمنامه با دیگران در همان نیم ساعت اول بیشتر داستان را لو می دهد و تا پایان فیلم دیگر حرف تازه ای برای گفتن ندارد تا بتواند تماشاگر را به وجد بیاورد و تا پایان با فیلم همراه کند.

در این میان یکی از نکات بسیار مثبت فیلم حضور هنگامه قاضیانی در این فیلم است که نقش آفرینی بسیار خوبی داشته است و می توان گفت بیشتر بار فیلم را این بازیگر بر دوش می کشد. البته فضا سازی بسیار خوب فیلم به همراه فیلمبرداری بسیار حساب شده، تا حد زیادی به فیلم کمک کرده است و تا حد زیادی از بسیاری از مشکلات فیلم در زمینه فیلمنامه و کارگردانی کاسته است و توانسته آن کمبودها را بپوشاند.

پایان باز فیلم با دیگران نشان می دهد که فیلمساز تلاش کرده است فیلم پایانی متفاوت داشته باشد اما این نوع پایان بندی بیشتر به این فیلم ضربه زده است و بیشتر مشکلات اساسی فیلمنامه را مشخص کرده است.

در پایان تنها می توان گفت ای کاش ناصر ضمیری در نخستین تجربه سینمایی خود بیشتر به فیلمنامه و پرداخت آن توجه می کرد، تا به مانند عرصه فیلم کوتاه که بسیار موفق عمل کرده است در سینما هم می توانست شروع خوبی داشته باشد.