منوچهر اکبرلو، منتقد سینما در گفت وگو با خبرنگار سینماپرس در مورد فیلم سینمایی «خط ویژه» ساخته مصطفی کیایی، اظهار داشت: به نظر من فیلم سینمایی «خط ویژه» بهترین فیلم جشنواره بهمن سال گذشته بود.

وی در ادامه افزود:  به نظر می رسد این گونه فیلم ها نمونه مناسبی برای سینمای مخاطب گریز ما باشد. از سویی برای همه اغشار سینما رو جذاب است و از سویی دیگر نقد اجتماعی را به همراه دارد و همزمان سرگرم کنندگی و فرهنگسازی را با خود به همراه دارد.

عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در ادامه افزود: نکته مهم «خط ویژه»، فیلمنامه آن است که بر خلاف بسیاری فیلم های مشابه ظرفیت کاملی برای فیلم بلند سینمایی دارد. وجود داستانک های فرعی  و شخصیت های متنوع باعث می شود شاهد صحنه های زائد نباشیم و البته ریتم مناسب هم به کمک می آید تا کشش داستان کار به خوبی حفظ شود، همچنین تنوع شخصیت ها همراه با بازی های خوب فیلم را غنی کرده است، به گونه ای که مشابه این شخصیت ها را کمتر در فیلم های ایرانی دیده ایم.

این منتقد و روزنامه نگار در ادامه تصریح کرد: به نظر می رسد کارگردان جوان این فیلم از آن دسته فیلمسازانی است که در میانه فیلم های مخاطب گریز ، جشنواره ای و نیز فیلم های سطحی راه میانه ای را برگزیده است و آن ساخت فیلم های جذاب و مردمی است و البته در کنار فیلم های همزمان مانند : «چ» ساخته ابراهیم حاتمی کیا و «معراجی ها» ساخته مسعود ده نمکی سخت می تواند خود را نشان دهد چرا که آن دو فیلم با حمایت بسیار گسترده تلویزیونی و ارگانی می کوشند اکران خود را بر فیلم های همزمان تحمیل کنند.

منوچهر اکبرلو در پایان این گفت وگو در مورد مسائل فنی این فیلم نیز، اظهار داشت: یکی دیگر از ویژگی های فیلم تعدد صحنه های خیابانی است، می دانیم که فیلمسازان معمولاً از نماهای خیابانی به دلیل سختی های و غیر قابل کنترل بودن پرهیز می کنند اما در اینجا نماهای بیرونی زیادی وجود دارد. همچنین نمی توان نماهای عمومی که از بالا گرفته شده را که به جذابیت اثر می انجامد را از یاد برد. به ویژه در صحنه های پایانی که جدای از جذابیت ، مفاهیم خود را نیز به همراه دارد.