این کارشناس فرهنگی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: تولید فیلم های چرک، سیاه و تلخ و ضد مردمی مسبوق به سابقه است چرا که در سینمای کشور ما در خصوص توجه به تنوع مضامین و به خصوص توجه به ارزش ها و آرمانی های ملی و دینی و اعتقادی مهندسی فرهنگی وجود ندارد.

وی ادامه داد: این وظیفه سازمان سینمایی و نهادهای تابعه این سازمان مانند بنیاد سینمایی فارابی، شوراهای پروانه ساخت و پروانه نمایش و همچنین معاونت نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی است که توجه ویژه به مضامین فیلم ها داشته باشند و اجازه ندهند هر اثری با هر رویکردی تولید شود.

دیندار با بیان اینکه ارزش های ملی، دینی و انقلابی همواره در سینمای ایران نادیده گرفته می شوند و هیچ سخنی از دستاوردهای مهم نظامی، علمی و... کشور در فیلم ها نمی شود اظهار داشت: چرا ما دستاوردهای مان را نادیده می گیریم؟ چرا مدیران سینمایی یک هدف و استراتژی روشن را برای توجه به سینمای ملی تبیین نمی کنند؟  

این منتقد سینما با تأکید بر اینکه سینمای ایران نباید جولانگاه فیلم های سیاه و تلخ و شبه روشنفکری باشد متذکر شد: بی شک حضور مدیران منفعل که هیچ نگاه درستی به عرصه فرهنگ و هنر و بالاخص سینما ندارند باعث شده تا سینمای ایران تنها شاهد تولید فیلم های سیاه و چرک و تلخ و ضدمردمی و شبه روشنفکری باشد. این همه فیلم ضعیف و بی خاصیت چه دردی از سینمای ما درمان می کند؟ چرا مدیران سینمایی ما همواره تنها به فکر پست و میزهای شان هستند و به اعتلای فرهنگ و هنر هیچ توجهی ندارند و عرصه فرهنگی کشور را در راستای منافع بیگانگان هدایت می کنند؟

وی در پایان این گفتگو افزود: آنچه در اغلب فیلم های حاضر در جشنواره فجر امسال شاهد بودیم هیچ نشانی از قدرت و جایگاه مهم و ارزشمند ایران اسلامی در سراسر جهان نداشت. فیلمسازان با عینکی تیره و تار به همه چیز نگاه می کردند و تصویری به شدت زننده از ایرانیان نشان می دادند که این تصویر به هیچ عنوان در شأن و منزلت مردم این کشور نیست!