به گزارش سینماپرس، نشست «جشنواره فجر، فرصت‌ها و تهدیدها» عصر روز گذشته در حوزه هنری برگزار شد.
* مخالفان نظام راحت‌تر از موافقان فیلم می‌سازند
حمید بهمنی، کارگردان سینما در ابتدای این نشست گفت: نقد جشنواره بعد از سه دهه برگزاری کمی دیر است. البته این مشکل قابل حل است اما چون از ابتدا با برنامه پیش نرفته‌ایم، سینمای مبتنی بر دستاوردهای انقلاب اسلامی در فجر نداریم.
فیلم‌های زیادی از ایران در سطح جهان جایزه گرفته است اما بیش از ۸۰ درصد آنها در تراز انقلاب اسلامی نیست.
وی افزود: تلاش دهه ۷۰ سینماگرهای داخلی برای حضور در جشنواره‌های خارجی، اکنون به یک غده ناهمگون در سینما تبدیل شده است. این نوع نگاه در جشنواره فیلم فجر هم شکل گرفته است.
بهمنی اظهار داشت: معتقدم نقد جامعه در سینما هیچ اشکال ندارد اما باید در کنار بیان مشکلات، امیدواری هم داد، مانند فیلم‌های آقای مجیدی.
این کارگردان سینما گفت: مدیری که درد جامعه و انقلاب را ندارد، نمی‌تواند در رأس تصمیم‌گیری کلان در حوزه سینما قرار گیرد. یک زمانی به سینمای ما می‌گفتند «سینمای پاک» اما این
عنوان سال‌هاست از سینمای ما رخت بسته و سینما به شدت کثیف شده است.
بهمنی گفت: بودجه‌هایی که به سینما وارد می‌شود، در حداقل‌ترین نوع ممکن در حوزه انقلاب اسلامی مصرف می‌شود.
وی افزود: جالب اینکه کسی که علاقه‌مند به نظام است، نمی‌تواند راحت فیلمش را بسازد اما کسی که مخالف است، خیلی راحت‌تر می‌تواند در جمهوری اسلامی فیلم بسازد!
کارگردان «گام‌های شیدایی» گفت: برای رسیدن به یک سینمای ملی هیچ راهی جز بازگشت به آرمان‌ها نداریم. جشنواره فیلم فجر با درک مضمون امروز می‌تواند آرمان‌گرا باشد. فرم در سینما دست ما نیست، اما محتوا هست.
وی خاطرنشان کرد: باید بخشی از مشکلات را هم از طریق نهادهای دولتی تاثیرگذار بر فجر درست کنیم و مدیرانی دردمند در رأس کار باشند تا جشنواره به یک جشنواره نمایشی تبدیل نشود.
* غیرمتعهدها برای سینمای انقلاب فیلم می‌سازند
علی رویین‌تن کارگردان و منتقد سینما هم در این نشست گفت: انقلاب ما شبیه هیچ انقلابی نیست، انقلابی که تشرع همراهش است. هیچ ردی از انقلابی که مردم کردند، در هنر و حتی سیاست نیست. جالب اینکه مرد بزرگی به نام خمینی گفت ما با سینما مخالف نیستیم، با فحشا مخالفیم. اما امروز ما با سینما مخالفیم اما با فحشا مشکلی نداریم!
وی افزود: جشنواره فیلم فجر قرار بوده ماحصل یک سال سینمای ایران باشد و این راه طی شده قرار بود دستاورد جوانانِ دگرگون شده در سینما باشد و فرهنگ مملکت را بسازد. اما جشنواره سال‌های اخیر عصاره که هیچ، حتی اندکی از یک سال سینمای ایران هم نیست.
این کارگردان سینما گفت: جشنواره فجر چند سال است فیلم مردمی انتخاب می‌کند اما این فیلم تطابقی با انتخاب واقعی مردم ندارد.
رویین‌تن گفت: نکته دیگر اینکه عده‌ای اکنون برای انقلاب فیلم می‌سازند که تخصص دارند اما به آن اعتقادی ندارند و از جریان‌های انقلاب تشرع‌زدایی می‌کنند. حتی ملیت را هم نابود کرده‌اند، چه رسد به انقلاب!
* رایت فیلم‌های فجر پیش‌پیش فروخته شده است!
وی با بیان اینکه سلیقه جشنواره فیلم فجر را کسان دیگری برایش تعیین می‌کنند، تصریح کرد: در هیچ کجای اساسنامه جشنواره فجر نداریم که فیلم مخالف جمهوری اسلامی را نمایش نمی‌دهیم.
رویین‌تن گفت: جشنواره فجر دارد کار خودش را می‌کند و شاید انقلابی‌ترین فیلم‌ها را نمایش می‌دهد، البته انقلاب به معنای دگردیسی و نوخواهی.
کارگردان «دل‌شکسته» خاطرنشان کرد: آنقدر که ما حرمت‌شناسی جشنواره‌های خارجی را کرده‌ایم، آسیب‌شناسی جشنواره خودمان را نکرده‌ایم.
رویین‌تن گفت: امسال همه فیلم‌هایی که در جشنواره هستند، جلو جلو ویدئویشان فروخته شده و پخش بعضی هم مشخص است. حتی اکرانهای نوروز مشخص است در صورتی که فیلم‌های منتخب فجر باید در نوروز اکران شوند، اما چنین نیست.
* سینمای ایران درگیر «ادا» است
رضا اورنگ روزنامه‌نگار پیشکسوت و منتقد سینما گفت: قرار است نظرات خودمان را بگوییم، نه اینکه همدیگر را قانع کنیم.
وی افزود: فجر یک جشن برای همه است.
بهمنی در واکنش به این موضوع گفت: اگر اینطور است، عنوان فجر را تغییر دهند، چون فجر برای انقلاب است.
اورنگ اظهار داشت: حتی آدم‌هایی که ممنوع‌الفعالیت شدند، قرار بود برای جمهوری اسلامی فیلم بازی کنند یا بسازند. الان بالای ۸۰ سال دارند اما هنوز مجوز فعالیت ندارند.
وی سپس به جداسازی جشنواره‌های ملی و جهانی فجر اشاره کرد و گفت: کجای دنیا جشنواره‌ای بیش از ۳ دهه برگزار می‌شود و آن را به دو نیم تقسیم می‌کنند؟
محمدرضا شرف‌الدین مدیر پیشین انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس در واکنش به اظهارات گفت: اینها می‌خواهند کم‌کم جشنواره داخلی را حذف کنند و جشنواره فیلم فجر، فقط بین‌الملل باشد و فیلم‌هایی که غربی‌ها با دیدگاه خودشان می‌سازند، در این جشنواره بیایند!
رویین‌تن اما گفت: در ایران هیچ وقت بخش بین‌المللی نتوانسته فیلم‌های داخلی را تحت‌الشعاع قرار دهد.
اورنگ مدعی شد: سینمای ما درگیر چیزی به اسم «ادا» است. شاه کلید نجات سینمای ایران احترام به مردم است اما هرگز محقق نشده! مردم باید در سیستم دخیل باشند.
این منتقد درباره تلاش مشئولان جشنواره برای جلوگیری از نقد در رسانه‌ها گفت: زمان‌های قدیم کی به روزنامه‌ها پول‌های کلان می‌دادند که بیایید جشنواره ما را پوشش دهید؟!
وی افزود: اگر بخواهیم سینما داشته باشیم باید مردم آن را نگه دارند. مثل اسکار که می‌گوید فیلم‌ها را اول باید مردم ببینند، بعد داوری شود و از این نمی‌ترسند که ملاک قضاوت آنها با مردم متفاوت باشد.
ایزد مهرآفرین روزنامه‌نگار هم گفت: وقتی موضوعی را درباره سینما و جشنواره فیلم فجر مطرح می‌کنیم، باید مستند باشد. کلی‌گویی و سخنان بی مبنا، ما را به جایی نمی‌رساند. در یک فرآیند دموکراتیک می‌توان یک تصمیم درست بر مبنای سلیقه مردم اتخاذ کرد.
* سرانه مطالعه سینماگران فقط ۳ درصد بیشتر از سرانه کشور است
شرف‌الدین در بخش دیگری از این نشست تأکید کرد: سیاست دولت ما در لفافه زیبای گفتمان بین‌المللی «وادادگی» است و سینما هم متأثر از آن است. تا امروز سینمای بد به معنای اصلی کلمه نداشتیم ولی اکنون داریم!
وی گفت: مگر امروز نگاه دهه شصتی در سیاست‌های کشور وجود دارد که در عرصه سینما وجود داشته باشد؟ انقلاب هرجا هم که اندکی هست، مظلوم است، مانند بسیج. باید یک بار دیگر از آرمان‌های انقلاب را مرور کنیم. ما به سینمای بین‌الملل نیاز داریم اما ساختار صحیحی در مسائل بین‌الملل نداریم.
مدیرعامل پیشین انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس تصریح کرد: مهم‌ترین معضل سینما را بیسوادی می‌دانم. سرانه مطالعه‌ای که در کشور وجود دارد، شاید در سینما ۲ تا ۳ درصد بیشتر باشد. سینماگران بیشتر فیلم می‌بینند تا اینکه کتاب بخوانند، به همین دلیل خیلی از فیلم‌ها کپی‌برداری هستند و فیلم‌های ایرانی متکی به فرهنگ ملی خودمان بسیار کم است.
وی ضمن انتقاد از پخش سریال‌های کره‌ای در تلویزیون و تأثیر آن بر مخطابان گفت: این موضوع روی کارگردان‌ها هم اثر می‌گذارد. مثلاً میخواهم از آقای حمیدنژاد بپرسم «بانوی عمارت» به کدامیک از ارزش‌های جامعه ما می‌پردازد جز تبلیغ فمینیسم؟! من این را اتفاقی نمی‌دانم!
*فارس
نظرات